Locked On Records
In de bloeiperiode van prominente dansmuziekbewegingen is het gebruikelijk dat mensen het succes van een bepaald genre snel toeschrijven aan de grootste labels, die de meest toonaangevende artiesten onder hun hoede hebben. Toch zijn het vaak de kleinere, onafhankelijke labels die als eersten de kiem leggen voor dit succes door nieuwe artiesten hun eerste podium te bieden of door als eerste in opkomende muziekstromingen te geloven en deze een kans te geven.
Gedreven door muziekliefde in plaats van de zekerheid van succes of het vooruitzicht op financieel gewin, of minder cynisch gezien, door hun grotere distributie- en promotiecapaciteiten. Locked On Records is een sprekend voorbeeld van zo’n bescheiden label dat een onmiskenbare impact heeft gehad op de ontwikkeling van een muziekgenre, door de doorbraak van sleutelfiguren in de UK garage scene mogelijk te maken, waaronder Zed Bias, Somore en zelfs The Artful Dodger. Zonder hen had Mike Skinner van The Streets wellicht een onbekende naam gebleven, een haast onvoorstelbare gedachte binnen het Britse dansmuziekpanorama van rond de millenniumwisseling.
Echter, ondanks zijn aanzienlijke invloed, is Locked On Records historisch gezien in een dermate obscuriteit verzonken dat er weinig overleveringen of bronnen over zijn om te raadplegen. Desondanks is dit een verhaal dat niet mag ontbreken op BeatAtlas, als eerbetoon aan de onzichtbare krachten die de muziekgeschiedenis vormgeven.


Locked On Records
There was definitely a community….people were helping each other out with remixes and it was all going well.
Tarik Nashnush, medeoprichter Locked On Records

Achtergrond, geschiedenis van Locked On Records en de verbintenis met Noord-Londen
In het hart van Noord-Londen, achter de alledaagse façade van Archway Computer Centre aan Holloway Road, schuilt een plek met een revolutionaire invloed op de Britse clubmuziek. Deze voormalige locatie van Pure Groove, een onafhankelijke platenzaak opgericht in 1988 door Tarik en Ziad Nashnush samen met Peter Worthington, markeert de geboorteplaats van het meest invloedrijke UK garage label: Locked On Records.
Oorspronkelijk gestart als een marktkraam tijdens de Second Summer of Love in Groot-Brittannië transformeerde de bescheiden platenzaak Pure Groove acht jaar later in de bakermat van UK garage’s grootste label Locked On Records, in een achterkamertje van de winkel. Met een onlosmakelijke band met Noord-Londen, waar het garagegenre uit de jungle scene voortkwam, bouwde Locked On een nauwe relatie op met lokale piratenzenders, waardoor het label een belangrijke rol speelde in het vormgeven van de scene. “De naam Locked On kwam van de piratenradio,” vertelt Tarik. “Iedereen zei altijd —“stay locked on”. Aangezien er een piratenzender op dezelfde straat was als het Pure Groove hoofdkantoor, kwamen de DJ’s van die zender vaak langs om nieuw materiaal voor de radio te zoeken. In die tijd draaiden ze alleen drum*Bass. Maar later schakelden ze over op het draaien van geïmporteerde garage (soulvolle disco, dansmuziek muziek vernoemd naar de legendarische New Yorkse club Paradise Garage), wat cruciaal was voor de vestiging van het geluid in het VK. In het begin mixten ze Amerikaanse nummers die ze zelf hadden geremixt, waarna ze begonnen met het produceren van hun eigen tracks.

Pure Groove platenzaak waar het label Locked On Records begon. eind jaren ’90. (Bron afbeelding)
Het label wist zich snel te onderscheiden binnen de UK garage scene door een scherp oog voor kwalitatieve UKG en door succesvolle uitgaven.
Muziekstijl en invloeden op Locked On Records of hun oprichters
De oprichters van Locked On groeiden op met ’80s punk, indie, en hip-hop, waarna ze zich stortten op warehouse raves en uiteindelijk zelf begonnen met DJ’en en feesten organiseren. Deze eclectische mix van invloeden, samen met een diepgewortelde passie voor Amerikaanse house en garage, creëerde een vruchtbare voedingsbodem voor het unieke geluid dat Locked On zou gaan definiëren.
De oorsprong van de UK Garage (UKG), een genre dat de catalogus van Locked On zou definieren, kan worden herleid tot de New Yorkse clubs zoals Paradise Garage. Amerikaanse DJ’s zoals Todd ’the God’ Edwards experimenteerden midden jaren ’90 met het vermengen van eclectische mixes, gekenmerkt door gehakte vocale samples en door synthesizers gedreven mixen. Deze muziek, vaak rond de 130 bpm, vond zijn weg naar Engeland, waar het een warm onthaal kreeg in de underground scenes van steden als Londen en Manchester.
In het VK nam de populariteit van UKG gestaag toe, mede dankzij pioniers zoals DJ EZ, die het tempo opvoerden en jungle beats toevoegden, wat resulteerde in een vroege vorm van speed garage. Ondanks dat de sound voornamelijk populair was op pirate radio en in de kleinere zalen van ondergrondse clubs, begon het langzaam maar zeker een groter publiek aan te trekken.
De introductie van een simpel 2-step ritme binnen de 4/4 maatsoort maakte UKG toegankelijker voor dansliefhebbers. Een sleutelmoment in de opkomst van het genre was de Bump-n-Go remix van Tina Moore’s “Never Gonna Let You Go” door Kelly G in 1997 dat een groot dansvloersucces en zelfs een radiohit werd.
Locked On liet zich niet inperken door de mainstream smaak, maar koos er in plaats daarvan voor om de muzikale grenzen te verleggen en nieuwe geluiden te introduceren in de Britse muziekscene.
Doorbraak en andere releases
Bekend en gerespecteerd voor het tekenen van tracks op basis van hype en inzicht, bracht Locked On vaak zeldzame en moeilijk te vinden underground cuts van white label naar de UK charts. Met de eerste compilatie van de bovengenoemde Todd Edwards die zijn tijd ver vooruit was, “Locked On: Inside The Mix” in 1996, en een jaar later de eerste 12-inch vinyl releases, legde Locked On de basis voor een legendarische catalogus.
De Locked On mix door de invloedrijke UK garage pionier Todd Edwards weerspiegelde de zondagavondscene uit de vroege garageperiode.
Gevolgd door cultklassiekers zoals “I Refuse (What You Want)” van Somore en “Destiny” van Dem 2, introduceerde Locked On een reeks releases die de essentie van UK garage vastlegden. alleen presenteerden de wereld aan het genre, maar speelden ook een cruciale rol in het vormgeven van de Britse muziekgeschiedenis door de introductie van The Streets.
De iconische UK garage klassieker van Zed Bias, Nicky Prince & MC Rumpus vertegenwoordigt alles wat UK Garage geweldig maakt.
By far het grootste succes van Locked On was de release van “Original Pirate Material” van The Streets. De voorman Mike Skinner was kind aan huis bij Pure Groove en had al diverse keren geprobeerd om zijn eigen producties een release te krijgen bij diverse maatschappijen. Volgens de verhalen had hij eveneens bij Locked On – een label dat hij bewonderde – een demo achtergelaten. Toen hij later belde om ernaar te informeren, kreeg hij te horen dat ‘de tape was vastgelopen’. Hierop reageerde hij met ‘maar ik heb jullie een CD gegeven.’ Skinner zorgde ervoor dat hij nog een exemplaar langsbracht, en zonder deze actie had de geschiedenis van de UK garage er volledig anders uitgezien
Turn the page, don’t rip it out at your age, move to the next stage. Lock the rage inside the cage
De bepalende eerste single van The Streets , “Has It Come to This?”, die later verscheen op “Original Pirate Material”.
Locked On's groei met The Streets en partnerschap met XL Recordings
De lancering van Locked On Records vond plaats tegen de achtergrond van een opkomende subcultuur die zich afzette tegen het heersende mainstream geluid en in plaats daarvan een authentiek Brits geluid voorstond, los van Amerikaanse invloeden. Het label wist zich snel te onderscheiden binnen de UK garage scene door een scherp oog voor kwalitatieve UKG en door succesvolle uitgaven. De buitengewone populariteit van “Has It Come To This?” door The Streets vormde een keerpunt voor het label. Met het daaropvolgende album, Original Pirate Material, tilde Mike Skinner UK garage naar een hoger niveau met zijn kenmerkende scherpzinnigheid en unieke humor (in goed Engels: wit), waarmee hij niet alleen een generatie beïnvloedde maar ook de wereldwijde perceptie van UK garage.
UK garage was traditioneel verbonden met de clubscene, waarin luxe en mode een belangrijke rol speelden. Skinner’s muziek, beginnend met nummers zoals “Let’s Push Things Forward” waarin hij stelt “I make bangers not anthems, leave that to the Artful Dodger”, reflecteerde zijn persoonlijke realiteit en de sleur van het dagelijks leven, gemengd met de euforische pieken van het weekend. Dit maakte zijn muziek toegankelijk voor mensen uit alle lagen van de bevolking. Skinner bracht geen gepolijste versie van garage, maar voegde crossover elementen toe die het genre een nieuwe richting gaven, zonder concessies te doen en te poppy te worden, of in zijn eigen woorden uit hetzelfde nummer: “Don’t conform to formulas, pop genres and such”.
Let’s push things forward is vrij letterlijk wat The Streets met dit album deden.
De authenticiteit van Skinner’s aanpak, vastgelegd in zijn woning in Brixton, samen met zijn scherpe observaties en herkenbare details, maakte “Original Pirate Material” tot een mijlpaal in de Britse muziekgeschiedenis. Een ander tijdloos nummer van dit album, “Don’t Mug Yourself”, illustreert op beeldende wijze hoe mannen zichzelf gek kunnen maken over een liefdesinteresse. In plaats van machismo, toont Skinner de onzekerheid die veel mannen ervaren, smachtend wachtend op elk berichtje, en biedt praktische adviezen zonder in bravoure te vervallen. Dit was een zeldzaamheid in de garage en andere clubmuziek tot de komst van The Streets.
“Hold it down boy your heads’s getting blurred. By all means, you can vibe with this girl. But just don’t mug yourself, that’s all, don’t mug yourself”
Skinner’s benadering van het album, opgenomen in zijn Brixtonse woning, was authenticiteit, gecombineerd met zijn scherpe observaties en herkenbare details, maakte “Original Pirate Material” tot een mijlpaal in de Britse muziekgeschiedenis.
Een ander universeel tijdloos tekst van dit album is “Don’t Mug Yourself” waarin Mike Skinner beeldend beschrijft hoe je je als man je hoofd totaal gek kunt laten maken door een love interest als je jezefl daar niet tegen beschermt. In plaats van machismo toont hij hiermee de onzekerheid van veel mannen die smachtend wachten op elk smsje, geeft praktische raad zonder daarbij in stoerdoenerij te vervallen. Zoiets was nog zelden vertoond.
Door de explosieve groei en het ongekende succes van “Original Pirate Material”, werd het duidelijk dat Locked On de capaciteit van zijn oorspronkelijke operaties had overschreden. De aandacht van het grote onafhankelijke label XL Recordings in 2001 bood een oplossing. Deze samenwerking stelde Locked On in staat om zijn distributie te verbeteren en tegelijkertijd zijn artistieke integriteit te behouden door The Streets verder te ontwikkelen.
Uiteindelijk leidde deze groei ertoe dat Locked On een sublabel werd van XL Recordings, een stap die noodzakelijk was om aan de distributie-eisen en de groeiende vraag naar hun muziek te voldoen. Dit partnerschap illustreert een praktische aanpassing aan de veranderende omstandigheden in de muziekindustrie, terwijl het de invloedrijke positie van Locked On binnen de UK garage scene bevestigt.
“Original Pirate Material” blijft belangrijk, niet alleen als een artistiek hoogtepunt voor Locked On en The Streets, maar ook als een cruciaal onderdeel van de Britse muziekcultuur. Het succes ervan weerspiegelt de kracht van authentieke vertellingen en de impact van muziek die diep geworteld is in de realiteit van haar luisteraars. Skinner’s vermogen om de collectieve menselijkheid te verbinden door de individuele ervaringen heen, heeft ervoor gezorgd dat “Original Pirate Material” twee decennia later nog steeds weerklank vindt.

Auteur: Miles Niemeijer
Miles is een cultureel ondernemer die graag nieuwe contacten legt en zijn netwerk benut om de muziekwereld te verkennen. Hij helpt mensen met plezier de magie van muziek te ontdekken.