Helena Hauff

Helena Hauff zag het levenslicht in 1985 in Hamburg en zette haar eerste stappen in de muziekwereld in 2009. Ze groeide op zonder een traditionele muzikale achtergrond; hoewel haar moeder tijdens de zwangerschap veel naar muziek luisterde. In plaats van de platenspeler te gebruiken, ontdekte Helena de wereld van muziek via de radio. Op tienjarige leeftijd begon ze al met het verzamelen en overzetten van cd’s naar cassettebandjes, haar eerste kennismaking met de kunst van het dj’en. De eerste plaat die ze ooit kocht, in Hamburg, was ‘Uranium’ van Radioactive Man, een keuze die ze toevallig maakte maar meteen een schot in de roos was. Ze was op slag verliefd op deze muziek.

Haar vroege fascinatie voor elektronische muziek bracht haar op een muzikaal pad dat sterk beïnvloed werd door de Hamburgse muziekcultuur. In deze stad heeft de muziekscene door de jaren heen een rijke ontwikkeling doorgemaakt, met prominente invloeden van techno, elektronica en zelfs indie-rock, invloeden die allemaal in Helena Hauffs muziek zijn terug te horen zijn. Clubs zoals Alter Ego Club speelden een belangrijke rol in Hauffs muzikale ontwikkeling; daar ontdekte ze rond haar 17e of 18e levensjaar dat muziek een echte liefde van haar was. De veelzijdige muzikale omgeving van Hamburg heeft sterk bijgedragen aan Hauffs eigen unieke stijl, waarin ze een harmonie vindt tussen traditionele elektronische klanken uit Detroit en moderne Europese techno- en elektrotinten.

Het was in de legendarische Golden Pudel, de beroemde politiek geëngageerde en anticapitalistische kelderduik in Hamburg, waar ze haar dj-vaardigheden verfijnde. Haar ‘Birds and Other Instruments’-avonden waren een hotspot voor de gruizige, hard-edged electro-techno die ze sindsdien belichaamt.

Hauffs benadering van muziek beperkt zich niet tot clubmuziek. Hoewel ze haar publiek waardeert en erkent dat een dj een publiek nodig heeft, gelooft ze dat muziek ook los van de clubcontext kan worden genoten. Thuis luistert ze misschien eerder naar gitaarmuziek dan techno, en ze besteedt tijd aan het verkennen van nieuwe klankkleuren en geluiden en het combineren van nummers achter de draaitafels.

Vanaf haar tienerjaren heeft Hauff een brede muzikale smaak ontwikkeld, waaronder gitaarbands als Nirvana, The Stooges en The Cure vielen.

Het eerste nummer dat ze hoorde van Nirvana was van hun debuutalbum Bleach uit 1989, pure rauwheid.

Elektronische muziek ontdekte ze voor het eerst via kanalen als MTV en Viva. Ze raakte gefascineerd door de duistere, abstracte tonen van elektronische genres en toen ze erachter kwam dat elektronische muziek ook een alternatief en intrigerend geluid kon bieden, begon ze naar artiesten als Autechre te luisteren. In eerste instantie naar hun melodieuze werk als ‘Amber’, maar ze ging al snel over op hun meer experimentele album ‘Chiasmic Slides’.

Cipater van het album Chiasmic Slides uit 1997 van Autechre

Via de Britse space rockband Loop kwam ze terecht in de wereld van techno. Hauff werd onmiddellijk geboeid door de oneindige herhaling en industriële ruwheid van techno die je ook al in deze spacerock terughoort.

Titelnummer van het tweede album van Loop uit 1988

De muziek die Helena Hauff inspireerde om in plaats van alleen te draaien zelf ook muziek te gaan maken, is het werk van I-F en Bunker Records. Ze waardeert de eenvoud en rauwe kracht ervan, wat het geweldige dansmuziek maakt. Voor haar is luisteren naar bepaalde tracks zoals I-F’s ‘Lost Tracks For Lost Minds’ vergelijkbaar met het ervaren van jazz; het gaat erom je volledig over te geven aan de muziek.

I-F’s Lost Tracks for Lost Mind’s uit 2007

Oorspronkelijk begon Hauff met een studie natuurkunde, maar ze kwam al snel tot het besef dat dit pad niet in lijn lag met haar ware passies. Ze wilde risico’s nemen en haar hart volgen, in tegenstelling tot haar medestudenten die meer door financiële zekerheid werden gedreven. Ondanks haar moeders kritiek op het kopen van platen – die dat zag als geldverspilling – werd ze gedreven door haar eigen passie en volharding om een dj-carrière na te streven.

Haar eigen muziekstijl is een spannende mix van duisternis, minimalisme en underground-elementen. Deze mix weerspiegelt niet alleen haar persoonlijke voorkeuren, maar ook haar brede interesses in kunst, architectuur en mode. Hoewel haar muziek als duister kan worden beschouwd, ziet Hauff dat zelf anders; ze vindt het eerder energiek en opbeurend. Haar afkeer van lichtere, vrolijkere klanken is duidelijk. Volgens haar moet muziek de complexiteit van het leven weerspiegelen, en niet een geïdealiseerd beeld ervan.

Wat haar dagelijkse muziekproductie betreft, is haar studio een verlengstuk van haarzelf, zozeer zelfs dat haar slaapkamer aanvoelt als een aanhangsel van haar muzikale ruimte. Hier werkt ze dagelijks aan haar tracks, die uitblinken in hun eenvoud en kracht.

Hauff ziet zichzelf niet als een pedagoog, maar haar dj-stijl is er zeker een die inspireert en uitdaagt. Ze draait tracks die ze zelf ook zou willen horen, waardoor ze haar publiek op een organische manier introduceert aan nieuwe muzikale landschappen.

Tot slot hecht ze veel waarde aan de authenticiteit van live optredens boven de gemedieerde ervaringen die social media kan bieden. Ze is van mening dat een opname nooit de ware energie van een live set kan vastleggen, een standpunt dat weerklank vindt bij zowel fans als collega’s.

In 2013 maakte Hauff haar productiedebuut met de EP ‘Actio Reactio’, uitgebracht op Actress’ Werkdiscs label. Deze doorbraak liet haar unieke talenten zien en bestond uit een mix van electro, techno en EBM in een chaotische maar energetische fusie.

Haar latere werken omvatten uitgaven bij PAN, Panzerkreuz Records (een sublabel van I-F’s Bunker Records) en haar eigen label Return to Disorder, die haar reputatie als een grensverleggende artiest bevestigen.

Haar tweede album ‘Qualm’, uitgebracht door Ninja Tune, volgde haar debuut ‘Discreet Desires’ en gaf haar artistieke groei weer. Het album liet zien dat ze een toonaangevende producer is, gekenmerkt door haar analoge, 1-take-methode en complexe composities vol ongebreidelde energie.

Haar succes is in lijn met een bredere verschuiving in de elektronische muziekindustrie, waar meer vrouwen barrières doorbreken en hun stempel drukken. Hoewel ze niet zo actief is op sociale media als sommige van haar collega’s, is haar invloed als een zichtbare en invloedrijke vrouwelijke artiest enorm. Helena Hauff blijft met elke nieuwe release, optreden en samenwerking haar status als visionair en pionier in de elektronische muziek bevestigen.

Hauff heeft met succes samengewerkt met andere artiesten en haar unieke geluid gemengd met hun creatieve visies. Haar samenwerking met Andreas Gehm resulteerde in het album ‘Helena Hauff Meets Andreas Gehm’ op Solar One Music.

Als vrouwelijke en grensverleggende dj inspireert Hauff vele vrouwelijke – en mannelijke – bezoekers. De impact van haar optredens op prestigieuze festivals zoals Dekmantel, Dimensions en Sónar laat zich nog steeds gelden, en haar sets laten steevast een blijvende indruk achter op het publiek. Haar vermogen om verschillende tracks te selecteren en te mengen is te horen in haar bekroonde mixen voor platforms zoals Resident Advisor en Boiler Room. Hoewel ze liever niet te veel sets laat opnemen omdat ze bang is dat dit een vertekend beeld geeft van hoe de interactie tussen een DJ en het publiek werkt, is deze set voor de BBC een prachtig kort voorbeeld.

Hoewel Hauff meer is dan een ‘vrouwelijke succesvolle technoartiest’ heeft ze onmiskenbaar een belangrijke rol gespeeld in het bevorderen van diversiteit en gendergelijkheid binnen de scene. Ze staat schouder aan schouder met artiesten als Lena Willikens, Amelie Lens en Nina Kraviz, als een zichtbare en invloedrijke vrouwelijke technoartiest.

Haar samenwerking met andere labels en artiesten, zoals het schilderachtige ‘A Tape’ met Handmade Birds en ‘Lex Tertia’ met Ninja Tune, hebben haar veelzijdigheid en talent voor samenwerking onderstreept. Hauff heeft ook bijgedragen aan fabric’s ‘Living With Ladybirds’ (2022), evenals aan Tresor’s Kern-serie en de Futuros EP in 2021.

Ondanks haar succes blijft Hauff trouw aan haar roots. Ze waardeert de intieme feestjes die haar passie hebben aangewakkerd en streeft ernaar die atmosfeer te reproduceren, ongeacht de locatie of de omvang van het publiek. Tegenwoordig geniet ze van het spelen in landen als het VK, Rusland en India, waar het publiek energiek is en zich door haar muziek laat meeslepen. Haar meest memorabele moment was voor haar nog steeds haar allereerste optreden voor een publiek in een kleine bar in Hamburg.